Deze game was de eerste 3D shooter waar je in feite echt in een 3D wereld speelde. Je kunt vrijelijk bewegen in alledrie de dimensies en draaien op ieder mogelijke manier. Je zou makkelijk het plafond en de vloer door elkaar kunnen halen en dat zou niks uitmaken. Het is als Doom en Terminal Velocity in een.
Het verhaal is eenvoudig. Het grote mijn bedrijf PTMC heeft jouw, de beste-en-vuilste piloot opgeroepen om een bedreiging de kop in te drukken. Naar blijkt hebben ze de controle verloren over hun mijnen op Pluto onbekende vijandige macht, die natuurlijk bestaat uit robots en vliegtuigen. Er word opgemerkt dat ze intelligent zijn, dus kan het een bedreiging voor de Aarde vormen. Je missie is deze mijn binnengaan, zoveel mogelijk gijzelaars redden en de mijn en al het ander dat je tegenkomt vernietigen. Ver in ieder level staat een kernfusie reactor die je moet vernietigen om de mijn zelf te vernietigen.
Het concept van de game is vergelijkbaar met Doom. Er zijn 30 levels, en in elk level moet je de fusie reactor vernietigen voordat je ontsnapt naar de EXIT (uitgang). Het is verstandig de uitgang eerst op te zoeken voordat je de reactor vernield om dat je maar beperkt de tijd hebt voor je ontsnapping. Met TAB krijg je toegang tot de map waar je niet zonder kunt. Omdat dit een echte 3D actie is, geldt dit ook voor de map, en de programmeurs verdienen hiervoor een oprecht compliment.
Je vliegt in een PYRO-GX schip, bewapend met AV42 Avenger schok projectielen en AG435 Industriële argon-cyanide lasers (klinkt stoer). Qua wapens zit het wel goed, er liggen verschillende door de hele mijn (heeft het bedrijf het voor elkaar gekregen om wapens in de mijn te verstoppen?!) en als je wapens opraapt die je al hebt zal dit ge-upgrade worden zodat het sneller herlaad en meer schade toebrengt. Tevens gebruik je altijd 2 wapens tegelijk, primair en secundair (lees: lasers of kanonnen en raketten of projectielen). Je wisselt ze met de cijfertoetsen 1-5 en 6-0. Lasers schieten op het doel af (natuurlijk sneller dan raketten) en kanonnen rake hun doel zo goed als onmiddellijk. De vijanden variëren. Sommige komen op je af vliegen en andere schieten op je van een afstandje om te voorkomen dat ze door jouw beschoten worden. Alle vijanden richten perfect, dus je zult in beweging moeten blijven om zelf niet geraakt te worden. Voor elke missie wordt je gebrieft met info over nieuwe vijandelijke voertuigen die je gaat tegenkomen.
Voor die tijd, waren de graphics bovengemiddeld (SVGA was brand nieuw), hoewel je de hoeveelheid details aan kun passen aan de hand van de snelheid van je machine. De kwaliteit van de geluidseffecten is goed (voor die tijd erg goed) en zoals het een goeie 3D shooter betaamt ben je zonder geluid blind. Het enigene slechte in het begin is het leren om te vliegen, omdat dit best wel ingewikkeld is om aan gewend te raken. Hoewel, als je eraan gewend bent dan kan dit met gemak de beste 3D game worden die je ooit gespeeld hebt.
Descent zou zelfs in Windows geen problemen moeten opleveren, en in DOSbox kan het een beetje langzaam draaien dus moet je een beetje testen en tweaken. Als je eenmaal klaar bent met voorbereiden, zet dan je speakers lekker hard, warm je lasers op en maak je klaar voor afdaling (descent)!