Przypu??my, ?e chcesz stworzy? niez?? gr? karate. Bez opowiadania historyjek o zem?cie i krwi, po prostu sportowe zawody. My?lisz o dwóch zawodnikach – jeden przeciw drugiemu. Dodajesz potem kolory pasów jako kolejne poziomy trudno?ci. Chcesz by gra dobrze wygl?da?a, wi?c zatrudniasz ludzi, którzy zajm? si? opracowaniem grafiki oraz d?wi?ku. No i co teraz? Chcesz by Twoja gra by?a wyj?tkowa. Nadszed? wi?c czas na opracowanie zestawu ciosów, bloków oraz p?ynnych animacji, by gra dawa?a rado??, by?a oryginalna, a w przysz?o?ci mog?a zyska? status legendarnej.
Przedstawiamy Wam „International Karate”, gr?, która powsta?a najpierw na Commodore 64 i wnios?a powiew ?wie?o?ci do gatunku bijatyk jeden-na-jeden. Charakteryzowa?y j?: ?adna grafika, naprawd? ?liczne t?a, szybka i p?ynna animacja oraz tyle mo?liwych ruchów postaci na ile tylko pozwala? joystick. Wydano j? w 1986 roku, co jest wczesn? dat?, nawet jak na C64. Szybko sta?a si? jedn? z najwi?kszych legend komputerowej rozrywki.
Trzy lata pó?niej firma System 3 zdecydowa?a si? dokona? konwersji na komputery osobiste pomimo faktu, ?e 90% gier wygl?da?o gorzej po takiej konwersji oraz prawdopodobie?stwie, ?e gra nie wzbudzi szerokiego zainteresowania w?ród u?ytkowników PC. Maj?c nieco do?wiadczenia zdobytego przy przenoszeniu na PC gry „The Last Ninja”, programi?ci wiedzieli, ?e musz? wszystko zrobi? idealnie. Ostatecznie u?ytkownicy komputerów osobistych otrzymali produkt, który na swój sposób ?adnie wygl?da? i prezentowa? szybk? akcj?, jednak by mo?na by?o czerpa? pe?n? przyjemno?? z grania trzeba by?o po?wi?ci? sporo czasu na przyzwyczajenie si? do sposobu sterowania. Sterowanie nie pozostawia?o z?udze? – ta gra stworzona by?a dla posiadaczy joysticków.
Co oczywiste oprawa graficzna nie dorównywa?a tej z C64, jednak niektóre z te? potrafi?y zachwyci?. Jednak?e by?o to ponad 15 lat temu. Autorzy zapewnili sobie sukces k?ad?c nacisk na tempo rozgrywki oraz p?ynno?? animacji. Wojownicy poruszali si? szybko i sprawnie reagowali na zadane sterowanie, co pozwala?o na rozgrywanie porywaj?cych walk i pojedynków. Zawodnik dysponowa? szerokim wachlarzem ruchów: 8 sposobów na kopni?cie lub uderzenie, niezale?nie od kierunku w którym zwrócony by? zawodnik (wliczaj?c w to s?ynny kop z wyskoku), 2 bloki (oddalaj?c si? od przeciwnika), 2 sposoby na unikniecie ciosu (kucniecie i niski skok), a tak?e mo?liwo?? do- i od-skoczenia przeciwnikowi. Wi?cej ni? wystarczaj?co by walki by?y interesuj?ce.
Jak w ka?dej starej grze, trzeba by?o gra? coraz wi?cej i wi?cej by sta? si? lepszym karatek?. Ka?dy celnie wyprowadzony cios dawa? jeden pe?ny lub po?ow? punktu oraz powrót zawodników do pozycji wyj?ciowych. Dwa pe?ne punkty dawa?y zwyci?stwo w pojedynku. Je?eli gracz przegra? któr?kolwiek z walk – oznacza?o to koniec gry. W?a?ciwie g?ównym celem rozgrywki by?o zdobywanie punktów. Po zdobyciu okre?lonej liczby punktów gracz otrzymywa? pas nowego koloru, a tak?e automatycznie zwi?ksza? si? poziom trudno?ci kolejnych walk. Trzeba by?o uwa?a?, by nie przegra?, je?li marzy?o si? o zdobyciu czarnego pasa. Ciekawym dodatkiem by?y równie? plansze bonusowe pojawiaj?ce si? co kilka pojedynków.
Od czasu do czasu zmienia?o si? równie? t?o – sceneria w której toczone by?y walki, co przykuwa?o uwag? graczy jeszcze bardziej ni? sama rozgrywka. Programi?ci zamie?cili w wesji PC znacznie wi?cej lokacji ni? w oryginale z C64. W kwestii muzyki mamy do czynienia z nieszcz?snym PC speakerem. Muzyka jest na tyle dobra na ile owe urz?dzonko tylko pozwala. Kto s?ysza? przewodni temat z gry autorstwa Roba Hubbard’a z pewno?ci? podziela mój smutek, ?e nic wi?cej wtedy nie da?o si? w kwestii muzyki zrobi?.
Na zako?czenie – najwi?kszy minus, o którym juz wspomina?em – sterowanie. Za Fire odpowiada lewy shift, natomiast za kierunkowe ruchy joysticka wykonywane s? przy u?yciu klawiszy z prawej strony klawiatury: (J-lewo, K-prawo, I-góra, M-dó? oraz U, O, M, ”,” jako skosy). Nie wiadomo dlaczego nie mo?na nacisn?? dwóch kierunków, by uzyska? ruch po skosie, dodatkowo samo naci?ni?cie Fire nie powoduje wyprowadzenia ciosu. By uderzy? nale?y wcisn?? jednocze?nie kierunek + Fire.
Je?li umiesz obs?u?y? ca?kiem sporo klawiszy na raz, zapewne b?dziesz mia? ca?kiem sporo rado?ci z grania w IK. Gdy b?dziesz zm?czonym ci?g?? walk?, mo?esz poogl?da? demonstracj? i zobaczy? jak komputer walczy sam ze sob?. Mo?na podpatrze?, a pó?niej wykorzysta? kilka trików by samemu by? bardziej efektywnym. Gra posiada tryb gry dla dwóch graczy, jednak nie wierz?, ?e ktokolwiek z graczy PC b?dzie t? opcj? testowa?. Nostalgiczni gracze zapewne b?d? tym tytu?em zainteresowani, jednak oryginalna legendarna wersja z C64 w ka?dym calu jest lepsza od wersji na komputery osobiste.
Wskazówka: U?ywaj?c DosBoxa do gry w IK ustaw ilo?? cykli poni?ej 150. Powy?ej tej warto?ci gra b?dzie dzia?a? zdecydowanie zbyt szybko.